Čistokrvni – Pottermore priča

Izraz ‘čistokrvni’ se odnosi na porodicu ili pojedinca koji nema Normalske (nemagične) krvi. Pojam se uglavnom vezuje za Salazara Sliterina, jednog od 4 osnivača Hogvortsa, koji je odbijao da podučava bilo koga čiji su roditelji Normalci, što je dovelo do toga da se na kraju posvađa sa ostala tri osnivača i napusti školu. Sliterinova diskriminacija onih sa Normalskim roditeljima je u to vreme smatrana neobičnom i nepravilnom. Savremena literatura upućuje na to da su oni Normalski rođeni bili ne samo prihvaćeni, već često smatrani za obdarene. Bili su poznati pod imenom Čarnovaci (izraz je nastao spajanjem reči Čaroban i novi).

Mišljenje magijske zajednice se podvrglo velikom preokretu kada je Statut o Tajnosti iz 1692. postao efikasan, kada je magijska zajednica počela da se dobrovoljno sakriva, prognana od strane Normalaca. Ovo je bilo traumatično vreme za čarobnjake i veštice, a broj brakova čarobnjaka sa Normalcima je spao na najniži nivo ikada poznat, uglavnom zbog straha da bi brak neminovno doveo do razotkrivanja, a kasnije i do ozbiljne povrede zakona. S’ obzirom na ove neizvesne uslove, strah i ozlojeđenost, doktrina čistokrvnih je počela da poprima svoje pristalice.

Kao glavno pravilo, oni koji su pristali na ovo su bili i oni koji su se najupornije protivili Statutu o Tajnosti, podržavajući potpun rat sa Normalcima. Sve više čarobnjaka je mislilo da brak sa Normalcima ne bi povredio novi zakon, ali da je to sramno, neprirodno i da bi dovelo do tzv. zagađenosti magijske krvi. Kako su brakovi čarobnjak/Normalac vekovima bili uobičajeni, onima koji su sada sebe nazivali čistokrvnima je bilo teže da sebi nađu poziciju, nego oni koji to nisu. Smatralo se da je nazivanje sebe čistokrvnima bilo izjavljivanje o svojoj političkoj ili socijalnoj opredeljenosti (‘Ja neću oženiti Normalca i smatram da je takav brak neprihvatljiv’) pre nego izjava o biološkim činjenicama. Čak su i neki od naučnih radova nastalih tokom XVIII veka, kao i spisi Salazara Sliterina, tvrdili i izneli činjenice koje ukazuju na čistokrvno dete u porodici. Neke od često pisanih činjenica u tim radovima su: da dete izrazi svoje magične moći pre treće godine, prvi let na metli pre sedme godine, strah od svinja ili onih koji čuvaju iste (svinja se često smatra za najnemagičniju životinju, jer se teško bacaju čini na nju), otpor od običnih dečijih bolesti, prelep spoljašnji izgled, kao i gađenje od prisustva Normalaca, čak i dok su bebe. Uzastopna istraživanja koja je sproveo Odsek za Misterije su dokazala da ove činjenice za dokazivanje čistokrvnog statusa, nemaju osnova. I pored toga, mnogi čistokrvni nastavljaju sa mišljenjem da su na nekom višem nivou u čarobnjačkoj zajednici.